A. Sariling – pagkakakilanlan

34. Una, tayong mga Pilipino ay mapagpahalaga sa pamilya. Mahalaga para sa atin ang ugnayang anak at magulang. Ang ama, ina at anak ay mahalaga sa ating kultura at damdamin sapagkat tayong mga Pilipino ay nagpapahalaga sa kaugnayan natin hindi lamang sa ating sariling pamilya kundi pati na rin sa mga pamilyang “karugtong” nito (mga ninong ninang at iba pa). Ang pagsesentrong ito sa pamilya ang nagdudulot sa atin ng damdaming tayo ay kabilang, matatag at ligtas. Para sa ating mga Pilipino, ang likas na pinanggagalingan ng ating sariling-pagkakakilanlan ay ang ating mga pamilya.

35. Si Jesus, bilang Anak ng Diyos (Son of God) at Anak ng Tao (Son of Man), ay naglalapit ng kanyang sarili sa ating mga Pilipino na makapamilya o nakasentro sa pamilya. Bilang Anak ng Tao, inihahatid tayo ni Jesus sa kanyang Inang si Maria (Ina ng Diyos) na kanyang ibinahagi sa atin (Tingnan Jn 19:26-27). Kaya naman pinatutuloy niya tayo sa kanyang tahanan, iniaalay niya ang sarili bilang kapatid natin at sa pamamagitan ng Sakramento ng Binyag ay dinala niya tayo sa isang bagong pagkakakilanlan at patungo sa buhay-pamilya ng kanyang Ama sa langit (Tingnan Jn 3:5-7).

36. Ano pa ba ang higit na makapagpapaalaala sa atin n gating kamusmusan o higit na makatutugon sa likas na pagkagiliw natin sa mga bata kundi si jesus na Sto. Niňo? Sa gulang na labindalawa, si Jesus ay isa nang marunong at mapagsapalarang bata ngunit nanatili siyang masunurin sa kanyang mga magulang ( Tingnan Lu 2:41-51). Sa kanyang buhay-publiko, niyakap niya ang mga batang maliliit at pinangaralan ang kanyang mga alagad na maging tulad ng isang bata sa pagiging bukas at sa kababaang-loob (Tingnan Mt 18:2-4). Tunay nga na dahil sa pagpapahalaga natin sa pamilya ay madali tayong maakit kay Jesus na taga-Nazaret, Anak ng Diyos at Anak ng Tao. Kaya naman sa artikulo 46-48 ng PCP II ay binibigyang-diin ang natatanging kahalagahan ng pamilyang Pilipino bilang tagapagtaguyod at tagatanggap ng ebang-helisasyon.

---