28. Ito ay isang aklat tungkol sa buhay kay Cristo, buhay na naaayon sa Ebanghelyo. Ang “Mabuting Balita” ay ang pagkakatawang-tao ng Diyos kay Jesu-Kristong ating Panginoon, na naparito upang iligtas tayo sa kasalanan at patnubayan tayo sa kaganapan ng buhay. Ito ang Ebanghelyong tinanggap nating mga Filipino. Tulad ng ipinagmamalaking ipahayag ng PCP II: “Para sa ating mga Filipino, ang unang siglo ng darating na milenio ay magtatakda sa ika-500 taon mula nang tanggapin natin, bilang isang bayan, ang Pananampalataya” (PCP II, 3). Ito ang nagtuturing sa atin bilangtanging bansang Kristiyano sa gitna ng mga kapatid nating taga-Asya. May mga malalim na pagkakaugnay ang mensahe ni Kristo at ang mga natatanging takbo ng pag-iisip at pagkilos ng mga Pilipino. “Malaking bahagi ng Ebanghelyo ang naging bahagi na rin natin-ang pagkahabag, pagpapatawad, pagkalinga, kabanalan-na siyang dahilan n gating pagiging isang baying marangal (PCP II, 15). Sa nakalipas na mga siglo, hanggang sa mahirap na panahon natin ngayon, ang pagiging ganap sa pagsunod kay Kristo ay nangangahulugan ng pagiging higit na tunay at totoong Pilipino.
29. Itinuturo ng Vaticano II na ang mga Katoliko ay “dapat magbigay-pahayag sa bagong buhay Jristiyanong ito” sa sarili nilang lipunan at kultura at sa paraang naaayon sa mga tradisyon ng sarili nilang bayan.” Kung gayon, patungkol sa ating mga Pilipinong Katoliko, sinasabi ng Konsilyo na
dapat (nating) kilalanin ang ating kultura, padalisayin at pangalagaan ito, at paunlarin ito ayon sa kalagayan ng kasalukuyang panahon. Dapat nating gawing ganap it okay Kristo upang ang pananampalataya kay Kristo at ang buhay ng Simbahan ay hind imaging banyaga sa lipunang tinatahanan natin, sa halip ay simulan ng mga itong baguhin at pasukin ang kultura. (AG, 21)
30. Binibigyang-diin ng PCP II ang pag-uugnayan sa pagitan ng Pananampalatayang Kristiyano at ng kulturang Pilipino. “Kaya dapat nating tingnang mabuti kung paanong mapapalakas ng mga pagpapahalagang mayroon tayo mula sa Pananampalatayang Kristiyano ang mabubuti sa mga pagpapahalagang mula sa ating kultura, at iwasto kung anuman ang kalabisan sa mga ito at punuan ang kanilang mga kakulangan” (PCP II, 22). Gayundin,
kailangang isapuso ang Pananampalataya upang maging ganap ito sa pag-ibig. Bilang isang baying may sarili’t natatanging kultura at sariling mga paraan ng pag-iisip at pagpapahalaga, dapat nating personal na pahalagahan at tangkilikin ang mga turo at gawain ng Simbahan . Dapat mag-ugat ang Pananampalataya sa kaibuturan n gating pagka-Pilipino upang tunay tayong manampalataya at umibig bilang mga Pilipino. (PCP II, 72)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento